We gaven nog één week les in Bedla. We keken een laatste keer naar hoe de kinderen ’s morgens over het schooplein marcheerden. En gingen nog één keer eten bij het schoolhoofd, terwijl Irene de saree’s van zijn vrouw paste. Nu zit de laatste week lesgeven er weer op voor ons. Het was een leuke periode van onze reis en het was weer lastig om al die mensen voorgoed gedag te zeggen.
We bezochten in de regio Udaipur nog het Kumbalgarh fort, boven op een grote rots. Daarna reden we naar Ranakpur, daar staat een grote Jain tempel. Jain is een religie hier met allerlei zeer strenge regels. Ze eten geen vlees, geen eieren, dragen geen leer, ze vegen de vloer voor hun voeten zodat ze niet op een mier kunnen stappen. Extreme Jainisten dragen ook geen kleren, we zullen jullie de foto’s besparen. Na dit debakel reden we naar Ahmedabad, een zeer hectische stad en met 5 miljoen inwoners, ook weer een gezellige drukte…
Van Ahmedabad vlogen we naar Goa. Goa is een provincie in het Zuid-Westen van India en het ligt aan zee. Het is ooit gekoloniseerd geweest door Portugezen en je ziet overal kerken en oude Portugese forten. Verder zijn er veel kustplaatsjes met mooie stranden, er lopen hier trouwens koeien op het strand. Na Goa gaan we naar Hampi, waar veel oude ruïnes zijn en dan gaan we op naar Mumbai. Nog 10 dagen en dan stappen we op het vliegtuig terug naar Nederland…
keesenirene.wordpress.com 